Πρώτο Λάθος: Ορθογραφικά Λάθη
Τα βιογραφικά των υποψηφίων είναι γεμάτα ορθογραφικά λάθη. Και αν ένας υποψήφιος δεν μπορεί να γράψει μια σελίδα που αφορά τον ίδιο χωρίς την πρέπουσα σημασία τότε ο εργοδότης έχει μια πρώτη πολύ κακή ένδειξη ότι αυτός ο υποψήφιος δεν θα δίνει και ιδιαίτερη σημασία στην μελλοντική του εργασία. Αν δε το βιογραφικό έχει πολλά λάθη τότε σημαίνει ότι κλονίζεται και η πίστη στις σπουδές/εκπαιδευτικό επίπεδο του συγκεκριμένου υποψηφίου.
Σε γενικές γραμμές αυτό το λάθος οδηγεί άμεσα στην απόρριψη, ασχέτως πόσο καλό είναι ένα βιογραφικό ή ένας υποψήφιος. Και πάνω από όλα, μήπως και το δικό σας βιογραφικό έχει κάποιο ορθογραφικό λάθος; Συχνά όσοι δεν είμαστε φιλόλογοι χρειάζεται να δούμε πολλές φορές κάοιο γραπτό κείμενο για να εντοπίσουμε κάποιο τέτοιο λάθος.
Τα βιογραφικά των υποψηφίων είναι γεμάτα ορθογραφικά λάθη. Και αν ένας υποψήφιος δεν μπορεί να γράψει μια σελίδα που αφορά τον ίδιο χωρίς την πρέπουσα σημασία τότε ο εργοδότης έχει μια πρώτη πολύ κακή ένδειξη ότι αυτός ο υποψήφιος δεν θα δίνει και ιδιαίτερη σημασία στην μελλοντική του εργασία. Αν δε το βιογραφικό έχει πολλά λάθη τότε σημαίνει ότι κλονίζεται και η πίστη στις σπουδές/εκπαιδευτικό επίπεδο του συγκεκριμένου υποψηφίου.
Σε γενικές γραμμές αυτό το λάθος οδηγεί άμεσα στην απόρριψη, ασχέτως πόσο καλό είναι ένα βιογραφικό ή ένας υποψήφιος. Και πάνω από όλα, μήπως και το δικό σας βιογραφικό έχει κάποιο ορθογραφικό λάθος; Συχνά όσοι δεν είμαστε φιλόλογοι χρειάζεται να δούμε πολλές φορές κάοιο γραπτό κείμενο για να εντοπίσουμε κάποιο τέτοιο λάθος.
Δεύτερο Λάθος: Μήκος βιογραφικού
Όπως αναφέρει το Harvard Business Review γύρω στο 1640 ο γνωστός Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος Πασκάλ έγραφε σε μια επιστολή: “…θα σας έγραφα πιο σύντομη επιστολή αλλά δεν προλαβαίνω” (!!).
Τι σημαίνει αυτό, απλά ότι όσοι δεν έχουν αρκετά δομημένη σκέψη και δυνατότητα γραπτής έκφρασης γράφουν πολλά στο βιογραφικό τους. Για να γράψεις λίγα και σωστά δομημένα ώστε να είναι καλύτερα από τα πολλά θα πρέπει να αφιερώσεις πολύ χρόνο κόβοντας και ράβοντας.
5000 λιτούς Σπαρτιάτικους στίχους έγραψε ο Καβάφης και πάνω από 100.000 ο Παλαμάς. Και όμως ο Καβάφης θεωρείται ένας από τους μεγάλους παγκόσμιους ποιητές ενώ ο Παλαμάς έχει μεγάλη απήχηση μόνο μέσα στην Ελλάδα. Στις διπλωματικές και στα διδακτορικά επίσης, το να γράψεις περισσότερες λέξεις είναι λόγος να σας μειώσουν την βαθμολογία, όταν στέλνετε βιογραφικό είναι λόγος για να σας κόψουν εντελώς…
Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις στον κανόνα. Ο γενικός όμως κανόνας που ισχύει είναι ότι χοντρικά γράφω μια σελίδα βιογραφικού για κάθε 10 χρόνια προϋπηρεσίας μου (ασχέτως ποσότητας σπουδών και λοιπών επιτευγμάτων). Άλλωστε μιλάμε πάντοτε για επαγγελματικά βιογραφικά. Ένα ακαδημαϊκό βιογραφικό το διέπουν άλλοι κανόνες. Αντίθετα στα επαγγελματικά βιογραφικά πρέπει το νόημα να είναι περιεκτικό και κατανοητό χωρίς άσχετα πράγματα. Λίγες λέξεις που εκφράζουν σωστά το νόημα και την ιστορία μας.
Το γενικό επίπεδό μας φαίνεται από όσα γράφουμε συνοπτικά.
Τρίτο Λάθος: Μορφή-Δομή
Το βιογραφικό πρέπει να έχει λιτή σπαρτιάτικη μορφή και Δομή. Υπάρχει μεγάλο περιθώριο διαφοροποίησης αλλά πάντοτε εντός κάποιων συγκεκριμένων πλαισίων αν μιλάμε για εργασίες που έχουν σχέση με επιχειρήσεις και είναι διαφορετικές από design και άλλες καλλιτεχνικές θέσεις.
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση μας υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά σίγουρα είναι λάθος εκείνα τα βιογραφικά με τις περίεργες καλλιγραφίες/γραμματοσειρές/επικεφαλίδες/έγχρωμα κουτάκια κτλ.
Τέταρτο Λάθος: Ψέματα και περιαυτολογία
Τα ψέματα μπορούν πιο εύκολα από ότι νομίζετε να αποκαλυφθούν, και μπορούν να αποκαλυφθούν όταν περιμένετε να πάρετε εκείνη την προαγωγή για προϊστάμενος και αντί της θέσης να λάβετε μια απόλυση.
Πολύ συχνά μάλιστα όχι το ψέμα αλλά η περιαυτολογία οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο υποψήφιος υπερεκτιμάει πολύ τον εαυτό του (κάτι πολύ συχνό σε μικρότερες ηλικίες και σε νέους πτυχιούχους), κάτι που συχνά αποτελεί κακή ένδειξη για ορισμένους εργοδότες.
Πολλοί εργοδότες θα αισθανθούν μεγαλύτερη ασφάλεια για έναν υποψήφιο που θεωρούν ότι πατάει πιο στέρεα πάνω στη γη. Ιδιαίτερα όταν αυτή η περιαυτολογία αφορά τις σπουδές κάποιου ενώ η συγκεκριμένη εργασία δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα (που συνήθως αυτή είναι η περίπτωση που ισχύει ακόμη και στις πιο μεγάλες εταιρείες) σε πιο soft skills και στον χαρακτήρα.
Πρόσφατα μάλιστα o Δντης Ανθρωπίνου Δυναμικού της Google δήλωσε στους New York Times (http://mobile.nytimes.com/2014/02/23/opinion/sunday/friedman-how-to-get-a-job-at-google.html?_r=1&referrer=&_ga=1.158257914.1132600502.1411571313) ότι συχνά πτυχιούχοι των κορυφαίων σχολείων στις ΗΠΑ (βλέπε Ivy League) δεν έχουν την απαραίτητη διανοητική ταπεινότητα που χρειάζεται για να μπορούν να συνεχίσουν σε όλη τους την ζωή να μαθαίνουν. Γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενά του η δυνατότητα που έχει κάποιος να μαθαίνει σε όλη του την ζωή είναι σπουδαιότερο χαρακτηριστικό από το IQ του ή το πτυχίο του από ένα τεχνητό περιβάλλον όπως είναι τα πανεπιστήμια. Επίσης αναφέρει ότι συχνά οι – ας πούμε- άριστοι δυσκολεύονται να μάθουν από τις αποτυχίες τους. Η Google ψάχνει για ταλέντα ανάμεσα και σε εκείνους που κατάφεραν να βρουν το δρόμο στην ζωή χωρίς να έχουν πτυχίο, ιδίως και αυτούς.
Φαντάζομαι την ταινία “The Internship”, 2013 (http://www.imdb.com/title/tt2234155/) την έχετε δει έτσι;
Συνεπώς θα πρέπει να σκεφτούμε ότι μπαίνουμε σε μια εποχή (έχουμε μπει ήδη κατά τη γνώμη μου) που οι σπουδές συχνά δεν αποτελούν καθοριστικό αβαντάζ για την πρόσληψη. Πόσο μάλλον η επιμονή πολλών υποψηφίων στην μακροσκελή και λεπτομερειακή αναφορά των σπουδών τους.
Πέμπτο Λάθος: Στερεότυπα
Είτε το θέλουμε είτε όχι οι άνθρωποι που θα κρίνουν το βιογραφικό μας θα έχουν κάποιο δικό τους σετ παγιωμένων αντιλήψεων για την ζωή και τον κόσμο. Αν οι πληροφορίες που τους δίνουμε δεν ταιριάζουν με αυτό το σετ στερεοτύπων που έχουν για την εργασία που ψάχνουν τότε μπορεί να αποτύχουμε.
Αυτό συμβαίνει επειδή το τι σκέφτεται ο άλλος δεν περιορίζεται από καλούς τρόπος, ηθική και νομοθεσία. Μπορεί να σκεφτεί τα πάντα (όσο κακοπροαίρετο και αν είναι αυτό) ανάλογα την συγκρότησή του. Συνεπώς θα πρέπει να προσέχουμε τι γράφουμε.
Όπως αναφέρει το Harvard Business Review γύρω στο 1640 ο γνωστός Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος Πασκάλ έγραφε σε μια επιστολή: “…θα σας έγραφα πιο σύντομη επιστολή αλλά δεν προλαβαίνω” (!!).
Τι σημαίνει αυτό, απλά ότι όσοι δεν έχουν αρκετά δομημένη σκέψη και δυνατότητα γραπτής έκφρασης γράφουν πολλά στο βιογραφικό τους. Για να γράψεις λίγα και σωστά δομημένα ώστε να είναι καλύτερα από τα πολλά θα πρέπει να αφιερώσεις πολύ χρόνο κόβοντας και ράβοντας.
5000 λιτούς Σπαρτιάτικους στίχους έγραψε ο Καβάφης και πάνω από 100.000 ο Παλαμάς. Και όμως ο Καβάφης θεωρείται ένας από τους μεγάλους παγκόσμιους ποιητές ενώ ο Παλαμάς έχει μεγάλη απήχηση μόνο μέσα στην Ελλάδα. Στις διπλωματικές και στα διδακτορικά επίσης, το να γράψεις περισσότερες λέξεις είναι λόγος να σας μειώσουν την βαθμολογία, όταν στέλνετε βιογραφικό είναι λόγος για να σας κόψουν εντελώς…
Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις στον κανόνα. Ο γενικός όμως κανόνας που ισχύει είναι ότι χοντρικά γράφω μια σελίδα βιογραφικού για κάθε 10 χρόνια προϋπηρεσίας μου (ασχέτως ποσότητας σπουδών και λοιπών επιτευγμάτων). Άλλωστε μιλάμε πάντοτε για επαγγελματικά βιογραφικά. Ένα ακαδημαϊκό βιογραφικό το διέπουν άλλοι κανόνες. Αντίθετα στα επαγγελματικά βιογραφικά πρέπει το νόημα να είναι περιεκτικό και κατανοητό χωρίς άσχετα πράγματα. Λίγες λέξεις που εκφράζουν σωστά το νόημα και την ιστορία μας.
Το γενικό επίπεδό μας φαίνεται από όσα γράφουμε συνοπτικά.
Τρίτο Λάθος: Μορφή-Δομή
Το βιογραφικό πρέπει να έχει λιτή σπαρτιάτικη μορφή και Δομή. Υπάρχει μεγάλο περιθώριο διαφοροποίησης αλλά πάντοτε εντός κάποιων συγκεκριμένων πλαισίων αν μιλάμε για εργασίες που έχουν σχέση με επιχειρήσεις και είναι διαφορετικές από design και άλλες καλλιτεχνικές θέσεις.
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση μας υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά σίγουρα είναι λάθος εκείνα τα βιογραφικά με τις περίεργες καλλιγραφίες/γραμματοσειρές/επικεφαλίδες/έγχρωμα κουτάκια κτλ.
Τέταρτο Λάθος: Ψέματα και περιαυτολογία
Τα ψέματα μπορούν πιο εύκολα από ότι νομίζετε να αποκαλυφθούν, και μπορούν να αποκαλυφθούν όταν περιμένετε να πάρετε εκείνη την προαγωγή για προϊστάμενος και αντί της θέσης να λάβετε μια απόλυση.
Πολύ συχνά μάλιστα όχι το ψέμα αλλά η περιαυτολογία οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο υποψήφιος υπερεκτιμάει πολύ τον εαυτό του (κάτι πολύ συχνό σε μικρότερες ηλικίες και σε νέους πτυχιούχους), κάτι που συχνά αποτελεί κακή ένδειξη για ορισμένους εργοδότες.
Πολλοί εργοδότες θα αισθανθούν μεγαλύτερη ασφάλεια για έναν υποψήφιο που θεωρούν ότι πατάει πιο στέρεα πάνω στη γη. Ιδιαίτερα όταν αυτή η περιαυτολογία αφορά τις σπουδές κάποιου ενώ η συγκεκριμένη εργασία δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα (που συνήθως αυτή είναι η περίπτωση που ισχύει ακόμη και στις πιο μεγάλες εταιρείες) σε πιο soft skills και στον χαρακτήρα.
Πρόσφατα μάλιστα o Δντης Ανθρωπίνου Δυναμικού της Google δήλωσε στους New York Times (http://mobile.nytimes.com/2014/02/23/opinion/sunday/friedman-how-to-get-a-job-at-google.html?_r=1&referrer=&_ga=1.158257914.1132600502.1411571313) ότι συχνά πτυχιούχοι των κορυφαίων σχολείων στις ΗΠΑ (βλέπε Ivy League) δεν έχουν την απαραίτητη διανοητική ταπεινότητα που χρειάζεται για να μπορούν να συνεχίσουν σε όλη τους την ζωή να μαθαίνουν. Γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενά του η δυνατότητα που έχει κάποιος να μαθαίνει σε όλη του την ζωή είναι σπουδαιότερο χαρακτηριστικό από το IQ του ή το πτυχίο του από ένα τεχνητό περιβάλλον όπως είναι τα πανεπιστήμια. Επίσης αναφέρει ότι συχνά οι – ας πούμε- άριστοι δυσκολεύονται να μάθουν από τις αποτυχίες τους. Η Google ψάχνει για ταλέντα ανάμεσα και σε εκείνους που κατάφεραν να βρουν το δρόμο στην ζωή χωρίς να έχουν πτυχίο, ιδίως και αυτούς.
Φαντάζομαι την ταινία “The Internship”, 2013 (http://www.imdb.com/title/tt2234155/) την έχετε δει έτσι;
Συνεπώς θα πρέπει να σκεφτούμε ότι μπαίνουμε σε μια εποχή (έχουμε μπει ήδη κατά τη γνώμη μου) που οι σπουδές συχνά δεν αποτελούν καθοριστικό αβαντάζ για την πρόσληψη. Πόσο μάλλον η επιμονή πολλών υποψηφίων στην μακροσκελή και λεπτομερειακή αναφορά των σπουδών τους.
Πέμπτο Λάθος: Στερεότυπα
Είτε το θέλουμε είτε όχι οι άνθρωποι που θα κρίνουν το βιογραφικό μας θα έχουν κάποιο δικό τους σετ παγιωμένων αντιλήψεων για την ζωή και τον κόσμο. Αν οι πληροφορίες που τους δίνουμε δεν ταιριάζουν με αυτό το σετ στερεοτύπων που έχουν για την εργασία που ψάχνουν τότε μπορεί να αποτύχουμε.
Αυτό συμβαίνει επειδή το τι σκέφτεται ο άλλος δεν περιορίζεται από καλούς τρόπος, ηθική και νομοθεσία. Μπορεί να σκεφτεί τα πάντα (όσο κακοπροαίρετο και αν είναι αυτό) ανάλογα την συγκρότησή του. Συνεπώς θα πρέπει να προσέχουμε τι γράφουμε.
RSS Feed
